Bazı doktorlar vardır devlet hastanelerinde, onları bomba imha uzmanlarına benzetirim. Nişanlımın büyükannesi kontrol amaçlı hastaneye gitmişti. Acil alarm diyerekten ameliyata almışlardı. Sorun ciddiydi. Zavallı kadının bedenine ustaca döşenmişti bomba. Doktorlar birbirine bakarak “Ne yapacağız şimdi, sıçtık.” dedi. Bir başka doktor bir filmde izlemiştim, kırmızı kabloyu kesiyorlardı. Biz de öyle yapalım dedi. Büyükannenin damarlar idi bahsedilen kablo… Sonra her kafadan bir renk geldi. Mavi diyen, sarı diyen oldu… Zaman daralmıştı… Zavallı kadının değil, bombanın değil, doktorların zamanı daralmıştı. Mesai bitecekti. Doktorun biri kırmızı olsun, işimiz var, kes gidelim, fazla düşünmeye gerek yok. Geçen gittiğimiz ciğerci lokantasına gidelim dedi. Kadın bu arada can çekişmeye başladı. Karar alınmıştı. Ciğerci lokantasında hem fikir oldular. Kabloyu da kesmeden bombayı öylece bırakıp gittiler. Bomba patladı ve ölen büyükanne gömüldü. Mekanı cennet olsun..
