Bir kız varmış.
Ailesiyle sıkıntılı olsa da bir hayatı varmış.
Bir gün bir prensle tanışmış.
Onu çok sevmiş.
Ama prensin biraz şüpheleri varmış.
Bir gün uzaklaşmak zorunda kalmış prensten.
2 ay geçmiş.
Bir haber gelmemiş kızdan.
Prens kızın perisini aramış, bulmuş.
İki defa sormuş.
Kız iki ayın sonunda dönmeye karar vermiş.
Ancak kız dört ay boyunca beklemiş.
Ne mektup ne de bir haber gelmiş.
Aklına türlü türlü şüpheler gelmiş.
Onlarla savaşmak zorunda kalmış.
Ejderhalarla savaşmak zorunda kalmış.
Aylar öylece sürüp gitmiş.
Bir prense hediye göndermiş.
Prens almamış.
Kız prensi öyle özlemiş ki, resmine bakıp durmuş.
Bir gün kız prensin yanına gelmiş.
Yanağına bir öpücük kondurmuş.
Sarılmışlar doyasıya.
Ancak, kız yine uzaklaşmak istemiş yanından.
Ama bu sefer prens bırakmamış.
Prens kızı elinde tutmak için her şeyi yapmış.
Sonunda evlenmişler.
Kırk gün kırk gece düğün olmuş.
Yıllarca prensle prenses mutlu mesut yaşamışlar.
Bir kızları olmuş.
Adı Çiçek’miş.
Saçlarını çiçek suyuyla yıkayıp taramışlar.
O da büyümş serpilmiş.
Güzel bir genç kız olmuş.
Saçları sarıymış.
Annesine benziyormuş.
Bir prens atına atlayıp gelmiş.
Onunda müzik dinleyip dans etmişler.
Müzik kesilince evlenme teklif etmiş kıza.
Kız kabul etmiş.
Prensle prenses sonsuza kadar mutlu yaşamışlar.
Onların da kızları olmuş.
Bu masal böylece sürüp gitmiş.
