Bir Kağıt Bir Kalem / Şiir

Yine hazan, yine yaprak dökümü,

Hayat ağacımın kökten sökümü,

Bilmem diri miyim yoksa ölü mü?

Geriye kalan: Bir kâğıt, bir kalem.

Ruhum engin denizlere dönüktü.

Dilim elemini döktükçe döktü.

Lakin mavinin rengi de sönüktü.

Derya yerine bir kâğıt, bir kalem.

Rûz-gâra yakışan esip geçmektir.

Aşığın murâdı sevdâ çekmektir.

Çölde bir yudum suyu beklemektir.

Benim yağmurum: Bir kâğıt, bir kalem.

Ay güneşe, gün geceye yanaştı.

Ak karaya, kara aka karıştı.

Tüm yumaklar birbirine dolaştı.

Düğümü çözdüm: Bir kâğıt, bir kalem.

Nevşehrî’yim, bir canım var, bir ismim.

Ne duyulur ne görülür cismim.

Cebimde bozuk param, eski resmim,

Hicran sermayem: Bir kağıt, bir kalem.