Beyân
Bülbülün öttüğü oysa;
Her dem bir arz û hal
Diyordum ki derdim yeşil mi yeşil,
ayaklarımsa uymaz bu asfalta
Ama lalenin heybeti lalezarda hep
-ki sonra ellerde suyu çekilmiş bir sap-
Kırılsın bu çit, bend, kemend.
Kendi eli kendinedir insanın.