Gelip gider mi bazıları
Kalır mı ya da arada bi ?
Süsler mi hayatımın bi zerresini
Kaçar mıyım ya da ondan arada bi ?
Kaçmış olsaydım şimdiye kadar
Seslenir miydim peki duymaması için?
Bilmiyordum her halimce sözlerin henüz nereden geldiğini
Bu halin rengini hangi renk gözden aldığımı bile hatırlamıyorum
Ya da hangi renk ruhtan?
Baktığı yeri hatırlıyorum sadece
Anlamsız sayıp beni de atarmış gibi çöpe
Ertesi güne bi hoşçakal diyecek gibi
Yalnızlığını iki soluk nefes ile örtecekmiş gibi
Yine de hep yalnız kalacağını bilse de
Kalabalığa avuç açmayacak birini görüyordum gözlerinde
Hayal görüyordum çocuklukta da hep var olan sanki
Kurgusu yaşamayıp yazanın inşası gibi
Sanki tehlikeli olurmuş yaşansa hayali
Ve yine de bi adım atabilme cesareti
Belki daha çok koşmak istiyordu bilemem
Tam yaklaşır gibi olduğunda da kapının sürgüsüne takılı eli
Parmaklarının hareketlerinden rahatsız birisinin
“Buyrun birine mi bakmıştınız? ” sorusuna verilemeyecek bi cevap sallanıyordu gözlerinde
Belki bu endişe daha çok onu geri çevirdi öncesinden bahçesinden
Hayal bile kuramıyordu belki o yüzden
Kumdan evlere dönüştürüp içine yığınlarca insanlar dolduruyordu kim bilir?
Ve içine doldurduklarından birileri ona her ziyaretinde
“Buyrun birine mi bakmıştınız?” demeye devam edecekmiş gibi..
Sahi kime bakmıştı o?
Baktığı yeri bilip neyi aradığını henüz bilmiyormuşum meğer…