Donduracağım seni öylece kalasın diye.
Donduracağım gülüşünü, saklansın aysbergin içinde.
O çocuksu heyecanlı hallerin silinmesin,
Kahkahaların çarpsın bir dağdan diğerine,
Yankısı duyulsun diye bütün evrende, donduracağım seni;
Yoksa kaybolacaksın bu yokluk denizinin içinde…
Gün be gün kar sularının kirine karışıyor buz beyazı güzelliğin.
Saflığını bırakıyorsun çamurlu potinlere.
Oynuyorlar seninle yaramaz bir kartopu gibi,
Oradan oraya atıyorlar gülümsüyorsun sessizce.
Yerini bilemeyen bir kar tanesi gibi rüzgârın önünde savrulup duruyorsun.
Soğuk arttıkça daha çok katılaşıyorsun.
Kir daha çok yapışıyor bedenine.
Unutuyorsun geldiğin yeri,
Su gibi aziz olduğun günleri,
Su gibi cana can veren yedi veren güllerini…
Donduracağım seni,
Sen daha fazla dondurmadan kendini…
Donduracağım gözlerinden süzülen mavi hayal düşlerini,
Bak! Gözlerim gözlerinde kurudu,
Umudun tek damlalı halesiyim şimdi…
