Takvimler daha hızlı seyirde artık
Milenyum gibi
Hayatın hızı da sınırlar ötesinde
İnsan geri durur mu?
O da, bütün heveslerini hızla yaşama hevesinde…
Ama bu hız
Eksik bırakıyor bazı şeyleri
Hırpalıyor, insanın düşünme yetisini
Ve sonra kusurlarını es geçip
Mükemmel sanıyor insan kendisini…
Bakınız etrafınıza
Unutkanlar ordusu değil mi görünen;
Verdiği sözü unutan,
Vefa borcunu unutan,
Varoluş nedenini, öz değerleri
Kendini unutanlar ordusu…
Yeni yollar göreceğiz dağlar üzerinde
Ağaçlar kesilecek, ağaçlar yanacak
İnsanlar doğacak, ölecek, doğacak, ölecek
Her insan yeni bir sancı getirecek dünyaya
Giderken savurganlığın, vurdumduymazlığın sancısını çekecek…
Yeni yıllar göreceğiz hep beraber
Bulutlar çarpışacak, kalemler çarpışacak
Ülkeler, insanlar, silahlar çarpışacak
Ve her yeni gün yeni bir kavga doğuracak…
Soruyorum ( önce kendime )
Bu, kendini kaybetmiş dünyanın neresindesin?
Adın sanın belli hüviyetinde ama
Aslında kimsin?
Lütfen peşinde ol mananın
Ara ve bul onu
Hatırlatır belki seni sana bir film
Belki bir ayrılığa gömülen hissin
Belki de, şiirlerden bile güzel,
Bir çocukluk resmin…
Tebrikler Mehmet Bey sorgulatan ve düşündüren şiiriniz icin🌹
Çok teşekkür ederim…
Eksik olmayın Arzu Hanım…