Benim konuşmaya ihtiyacım var
Ve ben susuyorum.
Sustukça yoruluyor,yoruldukça kırılıyorum.
Kuru dal gibi…
Damarlarımdaki kan çekiliyor sanki.
Susuyorum…
Benim konuşmaya ihtiyacım var.
Hayır öyle herkesle değil.
Sana anlatasım var sana,
Başkaları umrumda değil.
Evet gitti o eski ben ,
Umarsızlaştım.
Kalan iki–üç tel dağınık saçımla, yorgun ve bitkin, bu soğuk bankta oturmaktayım.
Beni görmeni en istemediğim halde
Paspal ve bakımsız..
Kimseyi beklemiyorum.
Ummuyorum hiçbirşey hatta
Belki biraz hayata biraz sana kırgın…
Anlatasım var. Anlatasım
Ama sadece sana.
Arasana be kadın.
