I
Yüz yıl önce
eğilmiştim
ruhunun derinlerine
durup durup hatırlayamadığın
tek hecelik şarkıyım sesinde
yüzüne değmek: hayat
sıcaklığında nefesinin
rüzgar salmak içine…
uçurtma rüyalar iliştirmek
çocuk uykularına
II
zamanında çalan saat gibi aklın
kalbine
durmadan geç kaldığın…
avuçların bayram yeri
öpüşünle mühürlü an’lar
III
serin İzmir gecelerinde
topuk seslerinde
vurulmuş martı kanadı yüreğim
duvarlarına aşk yazan
anarşist çocuğum
korku(luk)larını zorlayan
kabullenmek zor…
yel değirmeniydin
hiç dövüşmemiştin
Donkişot’a aşık olmak
varmış kaderinde;
arasında kalmak
hayalle gerçeğin!
