sonbahar yaprağına benzer
üstümüzden geçerler
es lirik rüzgârlarınla
ısıt donuk gençliğimi
aşk nefertiti kadar uzak
köylerin birinde
ışıklar giderayak
yanan muma sevinen
çocuk sevecenliği…
üzüntüm çiğ damlası ayrılık morfini
hey gidi hayatın konuk serçesi
borçludur yeryüzünü bitirenler
içimizde madenler ağlar
sait maden gider
öksüz kalır türkçesi
federico garcia’nın
yüreğine yağan kurşunlar gibi
yağdır bana acılarını
yağdır ayrılıktan gayrı…
