Kapıları içten açmalıyım önce, saflaşmaksa niyetim,
O, öyle Şanı Yüce bir Yaratıcı ki,
Kilidi açacak anahtarın adını Samimiyet koymuş!
Önce affedilmeye layık olmalıyım ki! Yani samimi, yani dönmemecisine kararlı, yüreğim titreyerek, yani hissederek her nefeste derinlerde pişmanlığımı…
Aç yüreğinin içini! Serbest bırak her ne varsa, yakan, yıkan, acıtan! Uğurla hepsini güzel dileklerinle gülümseyerek,
O affediyor! Ben kimim ki? Ne haddime!
Hatırla! Hz Musa ya söylemini,
Karun bir kez, Mevlam deseydi! Ben affederdim kulumu…
