Bilmediğim yerlerden,
soruyor hayat…
Riya nedir,
nankörlük ne bilmem ben!!!
Görmediğim derslerden,
veriyor hayat…
Alçaklık ne,
Kahpelik ne bilmezken…
Gitmediğim yollardan,
yoruyor hayat,
gidenler geriye,
dönmek bilmezken…
Geçmediğim yollardan,
geç diyor hayat,
geçen geçsin,
ben o yoldan,
ölsem de geçmem…
Nankörler sırtıma,
basıp geçse de,
bir ahıma,
bin ah-u zar katık etse de,
nankörler hep,
en zirvede gezse de,
herkeslerin geçtiği,
yoldan gitmem ben…
Ah ile yıkılır,
nankörün dağı…
kesilir ki tutmaz,
eli ayağı,
günümüz olsa da,
nankörlük çağı,
çağlar açar kaparım da ben yine,
Nankör dedirtmem asla,
asla kendime…
